Eerste dagen in Paramaribo

Dag 1, 19 september:
Vandaag is de grote dag.
Vanmorgen om 6 uur opgestaan, 7 uur rijden en half 8 op schiphol.
De koffers laten insealen en dan naar de incheckbalie gegaan.
Met 10 kilo overgewicht en een paar tranen bij het afscheid vertrokken voor de grote reis. De reis duurde 8 en half uur en was erg gezellig iedereen praatte met elkaar, we hebben al kennis gemaakt met ene Ryan die we volgens hem wel vaker zullen tegenkomen bij het uitgaan. Verder door wel 4 onbekende mensen succes gewenst met het stage lopen. Want wij waren de enige 2 blonde meisje in het hele vliegtuig dus niet zo’n grote gok om te denken dat we stagiaires zijn. Toen we na het landen uit het vliegtuig gingen moesten we gewoon over het vliegveld naar de gates lopen. Lekker warm, het was inmiddels het heetst van de dag zo’n 35 graden. Daar aangekomen moesten we een of ander papiertje invullen (het leek net op zo’n keniapapiertje wat ze daarna gewoon weg flikkerde) en in de rij om het in te leveren en weer een stempel in het paspoort te laten zetten. Toen we daar een maal mee klaar waren (we kozen natuurlijk een verkeerde rij, waardoor we uiteindelijk als een van de laatste geholpen werden) gingen we op zoek naar onze koffers. Gelukkig wisten we nog 2 karretjes te bemachtigen, daarna was het wachten, wachten, wachten want het was zo vol daar. Dus pap en mam zorg dat je snel uit het vliegtuig komt, anders kom je er niet meer tussen en moet je zo’n 2 uur wachten. Uiteindelijk onze koffers bemachtigt en toen was het op zoek naar Wim. Toen we buiten kwamen kwam hij al meteen op ons af en liepen we naar de auto, ondertussen waren ons al wel 10 taxi’s aangeboden maar Wim wimpelde ze voor ons af. Nog 1 uur in de auto gezeten voor we dan in Paramaribo aankwamen (maar het was geen saaie rit, van Wim kregen we een soort side seeing langs de weg naar Paramaribo), ook kregen we van hem meteen een telefoon om onze ouders te bellen. Mijn telefoon deed het niet door netwerk storing dat moet ik morgen maar even regelen. Bij ons huis aangekomen kennis gemaakt met Ronald, Giesla, Ryan en Suti. Allemaal heel aardige mensen. We werden meteen rondgeleid door het huis. Daarna gingen we uitpakken en ons even opfrissen, want het was HEET!!! Toen we klaar waren met douchen enz. waren we boven uitgenodigd om te komen eten. Naar een beetje geklungel met de deuren op slot doen en geroep wat ze niet hoorde (we moesten roepen voor we naar binnen komen, anders worden we aangevallen door de waakhond) zijn we boven aangekomen en hebben we heerlijke nasi en bami gegeten (veel hoefde we niet meer omdat we ons in het vliegtuig al hadden volgegeten, we kregen daar 2 warme maaltijden en met alle snoep en chips die we zelf mee hadden waren we wel vol.) Nog even gepraat met Suti, zij blijkt ook in het onderwijs te zitten maar op een school wat verder van Paramaribo. En nu naar bed!!
Want terwijl ik dit allemaal schrijf is het voor mijn gevoel half 3 ‘s nachts terwijl het hier pas half 10 is.


Dag 2, 20 september:
Vandaag kwam pas het echte besef, ik ben hier gewoon in Suriname!! En de wat mindere kant ik zie m’n vader, moeder, zusje en de rest van de familie pas weer over 3 of 5 maanden. Dat leverde wat heimwee op. Maar iedereen had er hier goed begrip voor. Ronald vertelde verhalen toen hij voor het eerst alleen weg was, toen was hij zelfs nog ouder dan wij en had hij ook heimwee de eerste dag(en). Hij zei dat het hielp om te bellen, dus dat heb ik gedaan. En inderdaad na het horen van de stemmen ging het wat beter. Waar de heimwee waarschijnlijk vandaan kwam was dat ik al om half 4 wakker was, wat in Nederland dan half 9 is. En als je dan zo lang wakker ligt ga je nadenken. Verder is het hier wel heel erg mooi. Onze etage is leuk er zit een woonkamer/keuken in. 2 slaapkamers, 1 eenpersoons zonder airco en 1 tweepersoons met airco (in deze kamer slaap ik.) Verder is er nog een badkamer met een heel ruime douche en een halletje waar de wasmachine staat.
Vandaag werden we een beetje wegwijs gemaakt in de stad door Suti. Ze reed met ons naar de supermarkt. Daar kwamen er achter dat we eigenlijk niet wisten wat we als eten moesten maken, ze hadden geen gehakt, alleen maar hele kippen (geen luxe kipfilet) en ook geen verse groente. Toen hebben we besloten dat we deze hele week nog bij Giesla te eten en als we straks naar school gaan eten we alleen door de weeks bij hen. We zijn langs onze school gereden (met wat om wegen omdat ze niet wist welke school het nou precies was.) Daarna hebben we op het heetst van de dag lekker liggen luieren. Ze hebben hier op het terras een hangmat, nou dat ligt lekker!! Om vervolgens weer naar een Mall te gaan, heel gezellig. Daar werden we gebeld door Wim met de vraag of we vanavond mee wilden gaan stappen. Natuurlijk deden we dat, met een jetlag of niet wat maakt het uit. Gezellig!! We gingen eerst naar ’t Vat en daarna naar een dancing (zoals ze disco’s, clubs hier allemaal noemen) Je had daar zoals we al eerder hadden gehoord 2 zalen 1 jongeren en 1 volwassenen (de meeste jongeren, zijn ook wel al volwassen maar ouderen klinkt zo stom, net of het opa’s en oma’s zijn.) Eerst hebben we een tijdje in de volwassen zaal gekeken, daarna gingen we naar de jongeren zaal. Daar draaide ze erg oude nummers en het was er wel erg vol. Dus gingen we weer terug naar de volwassen zaal en hebben we met de vriendin van Wim tot laat gedanst. Ik lag om 5 uur in m’n bed.


Waar je allemaal achter komt op zo’n eerste dag:
- ze hebben hier echt alleen maar koud water. Koud water in de douche, in de keuken, echt overal alleen koud. Gelukkig is het hier zo heet dat dat niet uitmaakt, maar het is toch wel apart.
- het is waar wat ze zeiden over de DEET. Het werkt hier echt niet, ik ben al zo’n tien keer gestoken en dat met airco op m’n kamer. Vannacht ging het trouwens wel beter. We hadden nu ’s middags al alle ramen dicht gedaan en gif in de kamers gespoten, voordat ik ’s avonds weg ging heb ik de airco aangezet en volgens mij ben ik vannacht niet gestoken. Maar ik moet hier dus wel nieuwe muggenolie gaan kopen en m’n hele lijf ermee insmeren, want ze prikken overal doorheen.
- ze hebben hier een bioscoop, bowlingbaan en dancing in een (waar we vanavond waren), er draaien niet eens zulke oude films. Sex and the city bijvoorbeeld die ik nog niet heb gezien.
- ze hebben hier gewoon drop (ik heb vanuit Nederland echt 5 zakken drop gekregen, maar hier verkopen ze het dus ook gewoon), stroopwafels en zelfs Verkade koekjes.

O Deem, ik heb nog een leuk poep verhaal. Nou ik zat dus op de wc te poepen. Toen ik klaar was en door wou trekken, bleek de drol zo groot dat hij met de ligt waterdruk hier niet doorspoelde. Het was nog erger dan op Lesbos, want deze drol lag nog gewoon op dat harde stuk van de wc zeg maar, niet al in het water. Hoe moest ik dit nou weer oplossen. Ik op zoek naar een stok, nergens wat te vinden. Nou naar 10 keer doortrekken en met de wc-borstel duwen, die ik daarna weer grondig ontsmette, spoelde hij door. Gelukkig!!

Dag 3, 21 september:
De dag van de dam tot damloop. Ik wens jullie allemaal echt heel veel succes (al komt dit pas op internet, als het al is afgelopen), wat voor weer is het dit jaar?, was het te doen?, hebben jullie je tijd verbeterd? Ik ben erg benieuwd, als ik van de week een keer naar een internetcafé ga zal ik de foto’s bekijken.
Ryan de zoon van de mensen waar ik woon, vind het trouwens helemaal geweldig dat ik van hardlopen houd. Hij is lid bij de fitness in Torarica (het grote, luxe hotel hier) en wil me graag introduceren. Je betaalt dan een bedrag, daarvoor mag je sporten, maar ook bijvoorbeeld in de sauna of in het bubbelbad vertelde hij dus dat wordt leuk.
Ze houden hier trouwens ook erg van introduceren. We worden dan geïntroduceerd bij de fitness, maar ook bij het zwembad, bij de salsaclub en later wanneer ik Imro heb gebeld ook bij de tennisclub.
Hier hebben de zondag alleen maar geluierd. Het was warm dus en op zondag is net als in Nederland niet zo heel veel te doen. Ik heb lekker in de hangmat gelegen en een boek gelezen. ’s Avonds bij Gisla gegeten waarna we brood gingen kopen en andere muggenspul. Heel apart de meeste winkels zijn hier gewoon elke dag van de week tot 22:00 uur open.

Dag 4, 22 september:
We zaten binnen wat te lezen, toen we opeens een soort heel harde wind hoorde buiten. Wat bleek het regende!! Grote droge tijd en het regent :s, het weer is overal echt helemaal in de war. Door de regen is het wel lekker afgekoeld. Alleen regen hou ik net zo min van regen van hier dan erland als van regen hier. Eerst vond ik het nog lekker beetje frisse lucht tot dat…
Kakkerlakken overal kakkerlakken, we hebben er in totaal nu wel al 15 gedood. Echt heel vieze beesten en ze zijn groot hier, ieuhh.
Toen we de eerste zagen zijn we naar boven gerend, daar kwam de schoonzoon van Gisla ons helpen. Hij heeft hem dood gespotten met gif. Toen we later weer beneden kwamen (na even wat te hebben gepraat met Gisla en Suti), was die kakkerlak die dood hoorde te zijn weg. We gingen hem zoeken toen kwam hij achter ons aan rennen. Na veel gegil zijn we hem met 2 spuitbussen gif en de bezem bij de hand te lijf gegaan. Later toen ik even voor de spiegel m’n haar deed, dacht ik dat er een vliegje bij mijn voet zat, toen ik keek zat er gewoon een kakkerlak op me voet. Weer heel hard gillen en daarna met de spuitbussen in de weer. Maar er was er niet 1 meer, toen we in de badkamer keken zaten er wel 6. Suti kwam naar beneden nadat ze ons hoorde gillen en heeft geholpen ze allemaal te doden en door de wc te spoelen. We hadden zo veel gif gespoten het hele huis stonk ernaar, je werd gewoon vergast. Maar eigenlijk was het wel beter want toen we vanavond thuis kwamen lagen er nog 3 dood in huis. Al die kakkerlakken zijn door het badkamer raampje, waar geen hor op raam voor zit, het is een soort rooster, omdat ze gingen schuilen voor de regen. Dus regen is hier ook niks. Gelukkig duurde het maar een uurtje en is het nu weer mooi weer, van Ryan hebben we lokdoosjes gekregen en zullen we geen last meer hebben van kakkerlakken, bij een volgende regenbui.
Naast de kakkerlakken was het eigenlijk wel een leuke dag. We zijn bij Wim in zijn huis geweest. Daar hebben we een mailtje kunnen sturen, maar toen ik naar jullie reacties/berichten op waarbenjij.nu wilde kijken deed het internet het niet meer. Morgen of anders van de week ga ik naar een internet cafe om dit dag boek er op te zetten en wel jullie berichten te lezen.
Vanavond hebben we voor het eerst gedanst (echt als les). Er was een workshop op de dansschool van de vriendin van Wim, zij heeft ons geintroduceerd. Het was geen salsa, maar het heette zouk. Het was moeilijk maar wel heel leuk, we gaan woensdag met de eerste salsales beginnen.