Weer eens wat stage hoogtepunten

Ik vertel de laatste tijd eigenlijk alleen maar over mijn dingen in het weekend.
Hier weer een aantal hoogtepunten uit mijn stagelogboek.

21 oktober
Ik heb vandaag voor het eerst echt op het bord geschreven. Ik schrijf wel al elke dag de datum op het bord maar vandaag heb ik leesaantekeningen op het bord geschreven, die de kinderen dan over moesten nemen. Ik vond het best lastig, maar volgens mijn praktijkbegeleidster schreef ik mooi. Ik schreef soms wat te ver uit elkaar waardoor ik aan het eind bijna door mijn knieën moest om er goed bij te kunnen, want ze hebben hier natuurlijk geen in hoogte verstelbare borden.

23 oktober
Vandaag hadden de kinderen hun eerste cijferen rep. Volgens mij vonden veel kinderen het wel lastig ik heb 2 schriften doorgekeken. 1 had maar 1 fout en de andere had volgends mij maar 3 dingen goed van de 9. Erg verschillend dus.
Verder hadden ze vandaag Nederlands en natuuronderwijs.
Na de 2e pauze heb ik mijn 2e echte lesje gedaan. In deze opdracht moest het gaan om de sociale omgang met elkaar. Ik heb gemerkt dat er nog wel eens wat kinderen zich niet aan de regels houden. Ze stoeien in de pauze, geven bijnamen aan andere. Daarom heb ik bedacht om samen met de klas, klassenregels te bedenken. Een soort van pestprotocol. De kinderen waren erg enthousiast want ik heb uiteindelijk 25 regels met ze bedacht. Thuis heb ik vanmiddag alles op een groot vel geschreven en morgen ga ik het in de klas hangen. Alle kinderen zullen het dan ondertekenen, als bewijs dat ze zich aan de regels zullen houden. Ik hoop dat het helpt nu ze de regels zelf bedacht hebben.

Op een gegeven moment werden er opeens bakoves (bananen) uitgedeeld, per klas werden de kinderen geroepen. Ze renden allemaal heel blij naar het schoolhoofd die klaar stond met een enorme landing bananen. Ze kregen er allemaal 2. Ik heb er later ook nog een stuk of 5 gekregen, omdat er nog over was. Heel apart hoe blij je kan zijn met een banaan.
Ik heb vandaag trouwens gehoord van mevr. Paiman dat voor de kinderen die geen brood mee van huis krijgen en ook geen geld er een soort regeling is. Ze worden genoteerd op een briefje en de school (een pater ofzo) zorgt er dan voor dat er brood op school is voor de kinderen. Dat vind ik wel een goed systeem, ze denken hier toch wel heel goed om de kinderen.

28 oktober
Larissa had gister haar zangschrift niet meer dus heb ik haar een versje in haar schrijfschrift. Vandaag na de 2e pauze zijn we gaan schrijven. Het was dus een heel probleem dat dat versje in dat schrift was geschreven. Ik heb het allemaal uitgelegd en juffrouw Vera zei toen ook dat die andere juf beter blaadjes had kunnen uitdelen. Toch moest het uit haar schrift worden gescheurd. Het bleek dat ze helemaal geen zangschrift had. Juffrouw Vera vroeg toen of iemand een dun schrift voor haar had. Vanaf nu moet ze haar schrijven in dat dunne schrift schrijven en haar eigen dikke schrift word dan verdeelt in zang en versjes (die ze er net had uitgescheurd). Maar goed weer een kwartier verder alleen om een schrift.

Elke dag vergeet ik mijn logboek te zetten, dat er hier voor aardig wat dingen andere namen voor dezelfde dingen worden gebruikt, waar ik soms best aan moeten denken dat ik het niet verkeerd zeg:
*veger = gum
*maal = keer (ouderwetse Nederlands, maar daar ben ik niet mee opgegroeid dus ik zeg steeds per ongeluk keer. Veel kinderen weten dat nu al van mij en snappen nu wel wat ik bedoel of ze verbeteren me en zeggen: “U bedoelt maal, juf.”)
*thermos = je drinken, meestal in een bidon/thermosfles. (de eerste keer dat een kind vroeg of hij zijn thermos mocht pakken, begreep ik hem niet. Hij praatte heel zacht en ik gebruik dat woord nooit. Maar na een beetje heen en weer gepraat en aanwijzen dacht ik: O, je drinken.)
*lat = liniaal
*soft = frisdrank, kan in de pauze worden gekocht.
* goot = de sloot
* manja = mango

3 november
Na de pauze hadden we aardrijkskunde op het rooster. Van te voren al de boeken en werkboeken uitgedeeld. Dit was m’n een les zeg en dat terwijl we een beetje moeten doorwerken omdat we door het verlof van mevr. Paiman wat achter lopen. Voorbeeld van het gewoon niet luisteren of opletten van de meeste kinderen vandaag: Ze moesten vertellen welk gebergte ten oosten, ten noorden, ten westen en ten zuiden van de Tafelberg lag. Fariz had de beurt om te vertellen wat ten oosten lag. Zijn antwoord was rechts. (voordat ze de opdracht moesten maken heeft mevr. Paiman uitgebreid met de kinderen besproken wat het oosten was, rechts op de kaart, en wat het westen, noorden en zuiden, maar nu was het dus de bedoeling dat ze een gebergte vertelde niet rechts als antwoord.) Sommige hadden gewoon helemaal niet door, met de volgende opdracht, dat ze in hun opdrachten boek moesten kijken wat ze moesten zoeken en dat daarin ook al een beetje werd aangegeven waar het precies ligt dus die waren super lang bezig. Mevr. Paiman en ik werden er een beetje moedeloos en lacherig van. Het was wel een grappig dag vandaag veel gelachen omdat boos worden ook niet altijd helpt.
4 november
Wij hebben trouwens deze en volgende week de beurt, dat houd in dat we met alle 2 de 4e klassen het volkslied zingen voor de school echt begint. Deze week mag daarbij 4a de vlag hijsen en volgende week zijn wij aan de beurt.
Verder heb ik vandaag gezien met wat voor dingen de kinderen hier o.a. spelen. Een soort magneetjes die ze vertelde ze van kapotte radio’s, fietsen en andere dingen halen. Ze laten ze dan zo op de tafel bewegen en vinden het echt leuk om mee te spelen. Ik heb ook wat gekregen, voor de kinderen in Nederland. Zo zie je dat luxe niet altijd nodig is, met een magneet van een radio kan je ook leuk spelen.

7 november
Onze verblijfvergunning is ook geregeld. Het was wel grappig we waren klaar en haalde ons paspoort op toen die mevrouw vroeg: Jullie lopen stage he?! Is dat een openbare school?
wij: Ja. (we dachten dat er iets ergs zou komen, dat we geen verblijfvergunning zouden krijgen ofzo)
Mevrouw: Mogen de kinderen hun taal en rekenboek me naar huis?
wij (opgelucht en verbaast): Ja.
Wat bleek haar zoontje zat op een andere openbare basisschool en ze moest al de boeken steeds kopiëren omdat de kinderen ze niet mee naar huis mochten nemen. Dat vond ze een beetje vreemd en wilde weten of dat op alle openbare basisscholen zo was.